rozpalony — rozpalonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozpalić (p.) rozpalony w użyciu przym. «mający gorączkę, będący objawem gorączki; gorący» Rozpalone czoło. Rozpalone ręce … Słownik języka polskiego
gorący — gorącyrętszy 1. «mający wysoką temperaturę, bardzo ciepły; silnie nagrzany, rozpalony, upalny, skwarny; silnie grzejący, ogrzewający, prażący» Gorący dzień, gorące lato. Gorące powietrze, słońce. Gorący garnek, piec. Gorące żelazko. Gorąca kawa,… … Słownik języka polskiego
kleszcze — blp, D. kleszczeczy (kleszczeczów) 1. «przyrząd lub narzędzie do chwytania przedmiotów, najczęściej w postaci 2 dźwigni ze szczękami połączonymi przegubowo; szczypce, cęgi» Kleszcze do rwania zębów. Kleszczami chwycił rozpalony pręt. ∆ Kleszcze… … Słownik języka polskiego
rozemocjonowany — rozemocjonowanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozemocjonować (p.) rozemocjonowany w użyciu przym. «podniecony, silnie wzruszony, roznamiętniony, rozpalony» Rozemocjonowana publiczność … Słownik języka polskiego
rozogniony — rozognionynieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozognić (p.) rozogniony w użyciu przym. «rozpalony, rozgorączkowany; będący objawem czyjejś gorączki lub czyjegoś podniecenia» Rozogniona twarz. Rozognione spojrzenie … Słownik języka polskiego